هزاران نوع پلاستیک با مواد شیمیایی پایه، افزودنی‌ها و مشتقات مختلف ارائه می‌شوند که برای نشان دادن طیف وسیعی از خواص عملکردی و زیبایی‌شناختی فرموله شده‌اند.
برای ساده‌تر کردن انتخاب مناسب‌ترین ماده برای یک قطعه یا محصول، ابتدا به دو دسته اصلی پلاسکو تبریز موجود نگاه می‌کنیم: پلاستیک‌های ترموپلاستیک و پلاستیک‌های ترموست.
ترموپلاستیک ها بیشترین استفاده را دارند. مشخصه اصلی که آنها را از پلاستیک های ترموست متمایز می کند این است که می توانند چرخه های ذوب و سخت شدن زیادی را بدون تخریب قابل توجهی از خواص خود متحمل شوند.
ترموپلاستیک ها معمولاً به شکل گلوله ها یا ورق های کوچک هستند که با فرآیندهای مختلف گرم شده و شکل می گیرند. این فرآیند کاملاً برگشت پذیر است زیرا شامل پیوندهای شیمیایی نمی شود و امکان بازیافت یا ذوب و استفاده مجدد را فراهم می کند.
بر خلاف ترموپلاستیک ها، پلاستیک های گرماسخت پس از پلیمریزاسیون حالت جامد خود را حفظ می کنند. پیوندهای شیمیایی پلیمرهای مواد ترموست در طی پلیمریزاسیون ایجاد می شود که با گرما، نور یا تابش مناسب آغاز می شود.
پلیمریزاسیون پیوندهای شیمیایی برگشت ناپذیری را تشکیل می دهد. ترموست ها هنگام گرم شدن به جای ذوب شدن تجزیه می شوند و وقتی سرد می شوند اصلاح نمی شوند. بازیافت یا بازگشت به اجزای اصلی مواد ترموست امکان پذیر نیست.
راه‌اندازی چاپ: نرم‌افزار آماده‌سازی چاپ برای جهت‌دهی و چیدمان مدل‌ها در داخل یک حجم چاپ، اضافه کردن ساختارهای پشتیبانی در صورت نیاز و لایه‌بندی مدل با ساپورت‌های آن استفاده می‌شود.
چاپ: چاپ به نوع روش چاپ سه بعدی بستگی دارد: مورد استفاده: رسوب ذوب شده (FDM) یک رشته پلاستیکی را ذوب می کند، استریولیتوگرافی (SLA) یک رزین مایع را پلیمریزه می کند، و تف جوشی لیزری انتخابی (SLS) پلاستیک را به پودر ذوب می کند.
پس از پردازش: در پایان چاپ، قطعات از چاپگر خارج می شوند، تمیز یا شسته می شوند، تحت درمان با اشعه ماوراء بنفش (بسته به فرآیند) قرار می گیرند و در نهایت ساختارهای پشتیبانی در صورت امکان حذف می شوند.
از آنجایی که پرینترهای سه بعدی نیازی به ابزار ندارند و خیلی سریع برای چاپ یک مدل جدید مجدداً پیکربندی می شوند، هزینه تولید یک قطعه سفارشی در مقایسه با فرآیندهای سنتی ناچیز است.
فرآیندهای پرینت سه بعدی نسبت به فرآیندهای صنعتی که در تولید انبوه مورد استفاده قرار می‌گیرند، عموماً کندتر و کار فشرده‌تر هستند.
با بهبود فرآیندهای پرینت سه بعدی، هزینه هر قطعه همچنان کاهش می یابد و بسیاری از کاربردهای تولید با حجم کم تا متوسط امکان پذیر است.
