اگرچه دستمال کاغذی اقتصادی بسیار همه کاره است، اما تعدادی محدودیت شناخته شده دارد.
این محدودیت ها شامل ناتوانی در کپسوله کردن مستقیم سلول ها در مواد در طول ساخت است.
این به دلیل این واقعیت است که کاغذهای دستمال کاغذی معطر مانند بسیاری از هیدروژل ها از طریق یک مسیر حلال آلی به جای یک مسیر آبی تهیه می شوند.
علاوه بر این، به دلیل اینکه کاغذهای دستمال کاغذی از طریق مکانیسم‌های تبخیر جامد می‌شوند، ساختارهای dECM با ضخامت بیشتر از چندین میلی‌متر احتمالاً نمی‌توانند مستقیماً با استفاده از این فرآیند سنتز شوند.
با این حال، می توان ورق های دستمال کاغذی را برای ایجاد ساختارهای ضخیم تر روی هم قرار داد.
اسکن تصاویر الکترونی نماینده hMSCها بر روی کاغذهای دستمال کاغذی کارتونی 14 روز پس از کاشت اولیه. نوارهای مقیاس در سراسر ردیف های مربوطه سازگار هستند.
کشت hMSC روی TPs. hMSC به TP ها می چسبد، تکثیر می کند و نفوذ می کند.
برای هر ردیف، شکل‌های بالا نشان‌دهنده تصاویر سطحی سلول‌های کشت‌شده روی TPهای مختلف هستند و شکل‌های پایین (کوچک‌تر) تصاویر انباشته‌شده را نشان می‌دهند که نفوذ سلولی به مواد را نشان می‌دهند.
همه تصاویر بازسازی کانفوکال فلورسنت hMSCهای رنگ آمیزی شده زنده و مرده بر روی کاغذهای دستمال کاغذی در 1، 14 و 28 روز پس از کاشت اولیه هستند.
دستمال کاغذی 100 برگ سبز، قرمز و آبی به ترتیب نشان دهنده سلول های زنده، سلول های مرده و کاغذهای بافتی (اتوفلورسانس کلاژن) هستند.
بر اساس این نتایج و همچنین نتایج قبلی in vivo با سیستم های بیومتریال مشابه، استخوان هایپرالاستیک و گرافن 3 بعدی و همچنین dECM تخمدان برای القای بلوغ در موش دلیلی وجود دارد که باور کنیم کاغذهای دستمال کاغذی نمی توانند ایجاد پاسخ های منفی in vivo.
با این حال، زیست سازگاری در آینده و همچنین مطالعات مربوط به اندیکاسیون بافت کاغذ خاص، برای تایید این فرضیه باید انجام شود.
- منابع:
- تبلیغات:
